Iedere avond zitten wij als thuisblijvers met smacht te wachten op het verhaaltje van de dag dat op de website van de school wordt geplaatst. Dit is de enige manier waarop we een beetje kunnen zien hoe het met ons meiske gaat. Ze zit nou eenmaal op grote afstand van pons vandaan en we kunnen haar niet zien of spreken. We zijn blij dat we ook wat foto's te zien krijgen. Als we die bekijken dan lijkt het erop dat ze geen tijd heeft om ons te missen. Buiten de hele dag skiën en sneeuwpret wordt nu al apres-ski beleefd en 's avonds treden ze voor elkaar op.
